هپاتیت ویروسی B یا هپاتیت سرمی یک آسیب شناسی عفونی با ماهیت حاد یا مزمن است که در آن کبد تحت تأثیر نوع خاصی از ویروس قرار می گیرد. این وضعیت بسیار خطرناک در نظر گرفته می شود، زیرا می تواند منجر به ایجاد سیروز و سایر عوارض جدی شود که تهدیدی مستقیم برای سلامت و زندگی بیمار است. درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی B توسط متخصصین کبد با مشارکت، در صورت لزوم، متخصصان با مشخصات متفاوت (متخصص غدد، آلرژی، متخصص بیماری های عفونی و غیره) انجام می شود.
این بیماری توسط یک هپادنوویروس هپاتیت B حاوی DNA ایجاد می شود که تنها از طریق مایعات بیولوژیکی (خون، مایع منی و غیره) از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. در مجموع، کارشناسان 9 ژنوتیپ شناخته شده از چنین عامل عفونی را گزارش می کنند، در حالی که قادر به جهش و ادغام در DNA انسان است.
با نفوذ به کبد، عامل ایجاد کننده هپاتیت در سلول های غده ای اندام (هپاتوسیت ها) تجمع می یابد و شروع به تکثیر فعال می کند و باعث تغییرات بافت خود ایمنی می شود. آسیب شناسی در انواع مختلف بالینی، از حمل بدون علامت تا شدیدترین اشکال مسمومیت، پیش می رود.
خطر اصلی آسیب شناسی شیوع بالای آن است: طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، تا سال 2019، تعداد ساکنان اولیه آلوده این سیاره از 1.5 میلیون نفر فراتر رفت. بیشترین تعداد موارد شناسایی شده در کشورهای قاره آفریقا و مناطق شرق مدیترانه رخ می دهد.
دسته بندی هپاتیت B
اول از همه، متخصصان بین اشکال حاد و مزمن هپاتیت B و در شکل حاد، شکل حاد طولانی مدت بیماری را تشخیص می دهند.
نوع مزمن آسیب شناسی با یک دوره طولانی (بیش از 6 ماه) مشخص می شود و با تغییرات متعدد در بافت های کبد با شدت های مختلف با علائم غیر قابل بیان ظاهر می شود.
شکل حاد (حداکثر 4-6 ماه) با یک تصویر بالینی واضح همراه است که در آن مسمومیت آشکار ظاهر می شود. گزینه های زیادی برای نتیجه این نوع هپاتیت B وجود دارد: از بهبودی کامل، که تقریباً در 90 درصد موارد مشاهده می شود، تا سیروز کبدی، سرطان، دوره مزمن و سایر عوارض.
با توجه به تظاهرات بالینی، یک پاتولوژی تحت بالینی، یعنی بدون علامت و یک نوع بالینی برجسته، زمانی که بیمار دارای علائم واضح مشخصه این نوع بیماری است، متمایز می شود.
با توجه به شدت هپاتیت B ویروسی به اشکال خفیف، متوسط و شدید و همچنین در مرحله توسعه یا بهبودی است.
جهت انجام آزمایش هپاتیت در منزل کلیک کنید
علت هپاتیت B
علت اصلی شیوع این بیماری، انتقال ویروس هپاتیت B از فردی به فرد دیگر است. چندین گزینه احتمالی عفونت وجود دارد:
در طول رشد جنین، هنگامی که هپاتیت B از یک زن باردار از طریق گردش خون رحمی جفتی به جنین متولد نشده منتقل می شود.
در فرآیند انتقال خون از یک بیمار آلوده؛
در طی مراحل مختلف تهاجمی درمانی و تشخیصی، در صورت استفاده از ابزار غیر استریل یا نقض قوانین آسپسیس؛
با تماس جنسی محافظت نشده؛
در حین تزریق، به عنوان مثال، برای تزریق داخل وریدی دارو به چند نفر با یک سرنگ و غیره.
در برخی موارد، زمانی که مایعات بیولوژیکی مانند خون یا مایع منی وارد نواحی آسیب دیده پوست شخص دیگری (ساییدگی، خراش، بریدگی) می شود، عفونت در خانه رخ می دهد. خوشبختانه این نوع انتقال ویروس بسیار نادر است.
علائم هپاتیت B
دوره کمون بیماری از 42 تا 180 روز طول می کشد. رشد تدریجی رخ می دهد و اولین علائم هپاتیت B در مردان و زنان در مرحله پریکتریک عبارتند از:
درد مفاصل که عمدتاً در شب رخ می دهد.
بثورات در قسمت های مختلف بدن، شبیه کهیر؛
افزایش عصبانیت، تحریک پذیری؛
از دست دادن اشتها؛
افزایش خستگی؛
احساس ضعف، ضعف، حتی پس از خواب و استراحت طولانی مدت.
برخی از بیماران اختلالات خفیف دستگاه گوارش را تجربه می کنند که به صورت نفخ شکم، اسهال کوتاه مدت، حملات کوتاه مدت تهوع ظاهر می شود. برخی دیگر از تیره شدن ادرار و روشن شدن مدفوع شکایت دارند. گاهی اوقات سندرم Gianotti-Crosti وجود دارد که با ظاهر شدن یک بثورات متقارن قرمز روشن با لکه های بزرگ در بازوها، پاها یا سایر قسمت های بدن مشخص می شود.
مرحله بعدی در ایجاد هپاتیت B دوره ایکتریک است که علامت اصلی آن تغییر رنگ پوست و صلبیه چشم است. این مرحله معمولاً حدود یک ماه طول می کشد. در پس زمینه زرد شدن پوست و غشاهای مخاطی، علائم عمومی مسمومیت افزایش می یابد، بیمار احساس بدتر می کند، سریعتر خسته می شود. علاوه بر این، در این مرحله، سایر علائم ناخوشایند هپاتیت B ممکن است ملحق شوند که عبارتند از:
سنگینی، درد حاد در هیپوکندری راست؛
طعم تلخ در دهان؛
خارش شدید پوست، که حتی ژل های خاص و فرمولاسیون های دارویی نیز نمی توانند آن را کاهش دهند.
تورم صورت، گردن، اندام ها؛
کاهش وزن؛
حالت تهوع شدید، به خصوص بعد از غذا و در صبح؛
کاهش ضربان قلب؛
افزایش دمای کلی بدن تا مقادیر زیر تب؛
درد و اسپاسم عضلانی؛
کاهش فشار خون
توسعه بیشتر رویدادها به سرعت شروع درمان هپاتیت B، وضعیت سلامت عمومی بیمار و تعدادی از عوامل دیگر بستگی دارد. اگر درمان به درستی و به موقع انجام شود، مرحله بهبودی آغاز می شود، که با عادی شدن رنگ پوست، بهبود رفاه، تثبیت مدفوع و اشتها مشخص می شود. اگر درمان انجام نشود یا نادرست انجام شود، بیمار از پیروی از نسخه های پزشکی و مصرف دارو خودداری کند، شکل حاد مزمن می شود. خطر ایجاد عوارض نیز چندین برابر افزایش می یابد که در درجه اول عبارتند از:
سیروز کبدی؛
آنسفالوپاتی کبدی؛
کمای کبدی (اگر هپاتیت B با سایر اشکال این بیماری ترکیب شود، اغلب ایجاد می شود).
سپسیس
نارسایی حاد کبد؛
ضایعات انکولوژیک کبد.
علائم شکل مزمن هپاتیت B در زنان و مردان عبارتند از:
علائم شکل مزمن هپاتیت B در زنان و مردان عبارتند از:
درد مبهم دوره ای در هیپوکندری راست؛
بزرگ شدن مداوم کبد؛
حالت تهوع، سنگینی معده پس از خوردن غذاهای خیلی چرب یا الکل؛
رنگ پریدگی پوست
در بیشتر موارد، نوع مزمن بیماری تقریباً بدون علامت است. این خطر اصلی آسیب شناسی است: عدم وجود یک تصویر بالینی واضح اثر مخرب بیماری بر روی کبد را کاهش نمی دهد و هر تشدید باعث آسیب بیشتر و بیشتر به بافت های اندام می شود که می تواند منجر به عواقب بسیار غم انگیز شود. .
تشخیص هپاتیت B
وظایف کلیدی این نظرسنجی تعیین نوع و علت هپاتیت B، ارزیابی علائم و تجزیه و تحلیل وضعیت عمومی بیمار است. اول از همه، یک متخصص کبد یک معاینه فیزیکی انجام می دهد که در طی آن پوست، غشاهای مخاطی بیمار را معاینه می کند، کبد را لمس می کند و همچنین اطلاعاتی در مورد بیماری ها، عملیات ها و غیره قبلی جمع آوری می کند.
در آینده، یک مجموعه تشخیصی اختصاص داده می شود که بسته به نشانه و نیاز، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تجزیه و تحلیل کلی بالینی خون و ادرار؛
آزمایش خون بیوشیمیایی برای آلبومین، بیلی روبین، آنزیم های کبدی و سایر شاخص های خاص.
معاینه اولتراسوند حفره شکمی و کبد؛
بیوپسی کبد؛
PCR یا ELISA.
اگر بیمار دارای بیماری های همراه یا بیماری های سیستمیک مزمن باشد، متخصصان متخصص در معاینه و تشخیص شرکت دارند و لیست مطالعات قابل گسترش است.
هپاتیت B حتی با وجود واکسیناسیون انبوه، یکی از شایع ترین بیماری ها باقی مانده است. دلیل این امر نه تنها امتناع از واکسیناسیون، بلکه عدم رعایت ایمنی فردی و همچنین سطح پایین مراقبت و اطلاعات پزشکی در برخی مناطق است. اگرچه در بیشتر موقعیتها بهبودی اتفاق میافتد، اما مواردی از یک شکل آتشزای این بیماری وجود دارد که تقریباً همیشه منجر به مرگ میشود. نه تنها انجام منظم معاینات پیشگیرانه و انجام آزمایشات بسیار مهم است، بلکه همچنین محافظت روزانه از خود در برابر عفونت احتمالی بسیار مهم است.
لازم است به موقع واکسیناسیون و واکسیناسیون مجدد انجام شود، به نسل جوان آموزش داده شود که چگونه از ایمنی شخصی به ویژه در هنگام آمیزش جنسی اطمینان حاصل کنند، کودکان را در مورد خطرات بازدید از سالن های خالکوبی و پیرسینگ مخفی آگاه کنند و اقداماتی را برای مقابله با مواد مخدر انجام دهند.
درمان هپاتیت B
برنامه درمان هپاتیت B ویروسی از اشکال حاد و مزمن شامل طیف وسیعی از اقدامات با هدف از بین بردن عفونت، ترمیم کبد، تسکین علائم و جلوگیری از توسعه بیشتر آسیب شناسی است.
در دوره حاد بیماری نشان داده شده است:
رعایت دقیق استراحت در رختخواب؛
صرفه جویی در تغذیه با توجه به رژیم غذایی که مخصوصاً برای یک بیمار خاص انتخاب شده است.
پر کردن تعادل مایعات با مایعات فراوان؛
حذف عوامل تشدید کننده (سیگار کشیدن، مصرف الکل، برخی داروها).
در انواع خفیف و متوسط هپاتیت، درمان ضد ویروسی تقریباً هرگز استفاده نمی شود. در صورت درجه شدید بیماری و خطر بالای عوارض، و همچنین در اشکال مزمن، به بیمار انفوزیون داخل وریدی از آماده سازی های ویژه مبتنی بر اینترفرون نشان داده می شود. در چنین شرایطی، درمان همیشه برای مدت طولانی در بیمارستان انجام می شود.
در برخی موارد، زمانی که عوارضی مانند آسیت (جمع شدن مایع در حفره شکمی) یا خونریزی داخل معده در پس زمینه هپاتیت B حاد یا مزمن ایجاد شود، به درمان جراحی نیاز است.
جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B
راه اصلی برای جلوگیری از گسترش بیماری، واکسیناسیون است که به شما اجازه می دهد تا حداقل 15 سال ایمنی قوی در برابر هپاتیت نوع B حفظ کنید (پس از این دوره، واکسیناسیون مجدد توصیه می شود).
اقدامات دیگر برای جلوگیری از آسیب شناسی عبارتند از:
رعایت استانداردهای بهداشتی و اپیدمیولوژیک در هنگام دستکاری های تهاجمی، انتقال خون، پردازش ابزارهای قابل استفاده مجدد در موسسات پزشکی و تشخیصی.
امتناع از رابطه جنسی محافظت نشده با شرکای ناآشنا؛
فقط از محصولات بهداشت شخصی (تیغ، مسواک و غیره) استفاده کنید.
امتناع از مصرف دارو
انتقال اطلاعات لازم به دانش آموزان و دانش آموزان دبیرستانی نقش مهمی در پیشگیری دارد.
توانبخشی هپاتیت B
پیش آگهی به شکل و شدت هپاتیت B، مسیر نفوذ ویروس، تاکتیک های درمان و همچنین به ویژگی های فردی بدن بیمار بستگی دارد. در آسیب حاد کبدی، به عنوان یک قاعده، پیش آگهی مطلوب است، به جز در مواردی که بدن بیمار به شدت تحلیل رفته است، او با یک شکل فولمینانت از بیماری تشخیص داده می شود، یا نوع B با گزینه های دیگر ترکیب می شود، به عنوان مثال، C، دی، ای.
با توجه به نوع مزمن بیماری، فقط پزشک معالج می تواند در مورد هر گونه پیش بینی صحبت کند.