انواع بیماری مقاربتی + راه های درمان

در این مقاله قصد داریم به انواع بیماری مقاربتی + راه های درمان ان بپردازیم با ما همراه باشید.

بیماری‌های مقاربتی (STIs)، که گاهی اوقات به آن‌ها بیماری‌های منتقله از راه جنسی (STDs) نیز گفته می‌شود، عفونت‌هایی هستند که از طریق فعالیت‌های جنسی اعم از واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل می‌شوند. برخی از این بیماری‌ها قابل درمان هستند و برخی دیگر درمانی دائمی ندارند اما می‌توان علائم آن‌ها را کنترل کرد. در این مقاله به بررسی برخی از شایع‌ترین STIs و رویکردهای کنونی برای درمان آن‌ها می‌پردازیم.

انواع بیماری مقاربتی + راه های درمان

انواع بیماری‌های مقاربتی:

1. کلامیدیا:
کلامیدیا یکی از شایع‌ترین STIs قابل درمان است. ناشی از باکتری Chlamydia trachomatis، معمولاً علائم خاصی ایجاد نمی‌کند، اما می‌تواند به عواقب جدی مانند ناباروری منجر شود اگر به موقع درمان نشود.

2. سوزاک:
سوزاک، یک عفونت آمیزشی دیگر است که با باکتری Neisseria gonorrhoeae ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند عوارض جدی مانند آسیب به مجاری تناسلی ایجاد کند.

3. سیفیلیس:
سیفیلیس یک بیماری پیچیده با مراحل مختلف است که ناشی از باکتری Treponema pallidum می‌باشد. اگر درمان نشود، می‌تواند به مغز و سایر اندام‌های حیاتی آسیب برساند.

4. هرپس تناسلی:
هرپس تناسلی، ناشی از دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس است. این بیماری درمان دائمی ندارد، اما داروهای ضد ویروسی می‌توانند به مدیریت علائم و کاهش شدت شیوع‌ها کمک کنند.

5. ویروس نقص ایمنی انسان (HIV):
HIV ویروسی است که با تضعیف دستگاه ایمنی بدن می‌تواند فرد را در معرض عفونت‌ها و بیماری‌های گوناگون قرار دهد. درمان‌های امروزی مانند درمان ضد رتروویروسی ترکیبی (cART) می‌تواند ویروس را تحت کنترل نگه دارد و کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.

راه‌های درمان:

درمان باکتریایی STIs:
بیماری‌های مقاربتی ناشی از باکتری‌ها مانند کلامیدیا، سوزاک و سیفیلیس با آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان هستند. انتخاب آنتی‌بیوتیک بستگی به نوع باکتری و مقاومت دارویی‌ای دارد که ممکن است در آن منطقه وجود داشته باشد. تشخیص زودهنگام و درمان صحیح برای جلوگیری از عواقب بلندمدت حیاتی است.

درمان ویروسی STIs:
STIs ناشی از ویروس‌ها مانند هرپس و HIV نیاز به استراتژی‌های متفاوت درمانی دارند. داروهای ضد ویروسی می‌توانند به کنترل و مدیریت علائم کمک کرده و انتقال ویروس را به دیگران کاهش دهند. با این حال، این بیماری‌ها درمان دائمی ندارند و باید تحت نظارت پزشک مدیریت شوند.

پیشگیری:
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های کنترل STIs، پیشگیری است. استفاده از روش‌های جلوگیری از بارداری مانند کاندوم، شریک زندگی دائمی و وفادار، و عدم استفاده از سرنگ‌های مشترک همگی از راه‌های کاهش احتمال ابتلا به STIs هستند. علاوه بر این، آگاهی و آموزش جنسی نیز نقش کلیدی در کاهش انتقال STIs دارند.

نتیجه‌گیری:
بیماری‌های مقاربتی می‌توانند اثرات مخربی بر سلامت فرد و توانایی وی برای داشتن یک زندگی جنسی صحیح و سالم داشته باشند. آگاهی نسبت به علائم، شناسایی و درمان زودهنگام، همراه با اقدامات پیشگیرانه، از اجزای کلیدی کنترل و مدیریت این بیماری‌ها هستند. رویکردهای درمانی مدرن زندگی افراد مبتلا به STIs را بهبود بخشیده‌اند، اما جنگ با این بیماری‌ها همچنان ادامه دارد.

برای انجام ازمایش مقاربتی کلیک کنید.

بیماری های مقاربتی کشنده

بیماری های مقاربتی کشنده

بیماری‌های مقاربتی (STIs) می‌توانند از ساده و به راحتی قابل درمان تا خطرناک و حتی کشنده باشند. در اینجا به برخی از STIs کشنده‌ای که می‌توانند در صورت عدم درمان به مرگ منجر شوند، اشاره می‌کنیم:

1. ویروس نقص ایمنی انسان (HIV)/ بیماری ایدز (AIDS):
HIV یک STI است که به مرور زمان سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و سرانجام می‌تواند به بیماری ایدز منجر شود. اگرچه درمان‌های جدید می‌توانند عمر فرد مبتلا به HIV را طولانی‌تر کنند، ایدز هنوز به عنوان یک بیماری کشنده شناخته می‌شود و می‌تواند موجب مرگ شود اگر به موقع درمان نشود.

2. هپاتیت B و C:
هر دوی این ویروس‌ها می‌توانند منجر به عفونت‌های مزمن کبدی شده و خطر ابتلا به سیروز و سرطان کبد را افزایش دهند. در حالی که هپاتیت B قابل پیشگیری توسط واکسیناسیون است و برای هپاتیت C درمان‌هایی وجود دارد، در صورت عدم درمان، هر دو می‌توانند کشنده باشند.

3. سیفیلیس:
سیفیلیس نوعی STI باکتریایی است که اگر در مراحل اولیه درمان نشود، می‌تواند جدی شود و به قلب، مغز، و دیگر اندام‌های حیاتی آسیب بزند. نهایتاً، سیفیلیس می‌تواند به مرگ منجر شود، به‌ویژه اگر وارد فاز عصبی شود که به آن سیفیلیس عصبی گفته می‌شود.

4. برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV):
بعضی از انواع HPV می‌توانند منجر به سرطان‌هایی مثل سرطان دهانه رحم، مقعدی، دهانی و گلو، و نیز سرطان‌های دیگر شوند. در حالی که اکثر عفونت‌های HPV خود به خود از بین می‌روند، برخی از سرطان‌ها به دلیل HPV رشد می‌کنند و می‌توانند بالقوه کشنده باشند.

این لیست همه STIs کشنده نیست، اما این بیماری‌ها به خوبی نشان می‌دهند چگونه عفونت‌های جنسی می‌توانند به مشکلاتی جدی و حتی مرگ‌آور تبدیل شوند. پیشگیری از ابتلا به STIs به وسیله استفاده از شیوه‌های محافظتی مثل کاندوم، اجتناب از روابط جنسی پرخطر، انجام آزمایش‌های منظم، و در صورت لزوم دریافت واکسیناسیون، می‌تواند از انتقال و پیشرفت این بیماری‌ها جلوگیری کند. برای هرگونه علامت غیرمعمول یا برای مشاوره در مورد STIs، مراجعه به پزشک توصیه می‌شود.

شپش عانه چیست؟

شپش عانه چیست؟

شپش عانه، که به عنوان “شپش تناسلی” یا Phthirus pubis نیز شناخته می‌شود، نوعی حشره‌ی کوچک است که در ناحیه‌ی تناسلی انسان زندگی و تغذیه می‌کند. این شپش‌ها اغلب در موهای ناحیه تناسلی یافت می‌شوند، اما ممکن است در سایر قسمت‌های دارای موی بدن مانند زیر بغل، ریش، سبیل، مژه‌ها و ابروها نیز زندگی کنند. آنها کمتر در موهای سر یافت می‌شوند، زیرا ترجیح می‌دهند در محیط‌هایی با موهای نسبتاً زبرتر و قطورتر زندگی کنند.

شپش عانه به وسیله‌ی تماس مستقیم، به ویژه از طریق روابط جنسی منتقل می‌شوند. همچنین به ندرت ممکن است از طریق به اشتراک گذاشتن حوله، لباس‌های زیر، بستر یا البسه‌ای که با موی آلوده تماس داشته‌اند، منتقل شوند. شپش‌ها نمی‌توانند بپرند یا پرواز کنند، اما هنگامی که فرصت پیدا کنند، با حرکت بین منابع مو، منتقل می‌شوند.

علائم ناشی از شپش عانه معمولاً شامل خارش شدید در ناحیه‌ی تناسلی است، که معمولاً در شب بدتر می‌شود. همچنین ممکن است علائم دیگری مانند قرمزی و التهاب به دنبال خراشیدن، و وجود تخم‌های شپش (نیت‌ها) بر روی پایه‌ی موهای آلوده به چشم بخورد.

درمان شپش عانه:

درمان معمولاً شامل استفاده از کرم‌ها، شامپوها یا لوسیون‌های حاوی داروهای ضد شپش است که می‌تواند شامل پرمترین یا مالاتیون باشد. این داروها به صورت موضعی به ناحیه تناسلی و دیگر قسمت‌های آلوده بدن اعمال می‌شوند. بعضی اوقات ممکن است برای رهایی کامل از شپش‌ها نیاز به تکرار درمان باشد.

همچنین، تمام شرکای جنسی اخیر و افرادی که تماس نزدیک با فرد آلوده داشته‌اند باید از نظر شپش عانه بررسی و در صورت وجود، درمان شوند. به علاوه، لباس‌ها، حوله‌ها و بسترها باید کاملاً شسته شوند و در دمای بالا خشکانده شوند تا تمام شپش‌ها و تخم‌های باقیمانده نابود شوند.

پیشگیری از شپش عانه شامل اجتناب از تماس نزدیک با افراد آلوده و نیز عدم به اشتراک گذاشتن لباس و حوله‌ها با دیگران است. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی می‌تواند خطر انتقال شپش‌ها را کاهش دهد، اما تنها زمانی مؤثر است که تمام نواحی دارای مو پوشیده شوند، که اغلب ممکن نیست.